Psy jak każde stworzenia przeżywają swoje narodziny, szczeniactwo, okres młodzieńczy, dojrzałość i starość. Wiek psa poznajemy najlepiej po uzębieniu ale także po wyglądzie, bo stare psy jak ludzie siwieją. Oczywiście te wszystkie okresy w życiu psa są relatywnie krótkie w odniesieniu do życia ludzkiego, bo psy przeciętnie żyją 12- 15 lat. Od około 10 roku życia pies zaczyna być staruszkiem, niektórzy obliczają to mnożąc wiek psa przez 7 i przekładając to na realia życia ludzkiego. Starość psa oznacza wiele chorób, mniejszy entuzjazm do zabaw,. Szybsze męczenie się i większą potrzebę odpoczynku, snu i spokoju. Psy jak ludzie na starość czasem dziwaczeją, nie chcą chodzić na spacery, załatwiają się w domu. Z kolei młode psy są bardzo aktywne, chętne do zabaw, do chodzenia na spacery. Szczeniaki są jak dzieci, trzeba ich wszystkiego nauczyć, jak chodzić na smyczy, jak jeść z miski, jak załatwiać się na dworze, żeby nie gryźć ludzi i nie szczekać w nieodpowiednich momentach. Młodego psa można wytresować a stary jest już ukształtowany i raczej się nie zmieni. Małe pieski są słodkie ale trzeba pamiętać ze każdy pies dorasta i staje się mniej wzruszający a po prostu wymaga codziennej uwagi i pielęgnacji.

Ssaki są bardzo zróżnicowane, gdyż przystosowały się do środowisk, które zamieszkują. Jednak znaleźć można wiele cech wspólnych, bezpośrednio związanych ze stałocieplnością. Dzięki endotermii ssaki mogą sobie pozwolić na aktywnośc nocą lub w chłodnym klimacie. Ssaki mogą być wielkie i ciężkie (ważące nawet parę ton) lub małe i zupełnie niepozorne. Nawet jeśli pewne cechy wspólne dla tej gromady u poszczególnych gatunków zanikły, to na pewno wykazywali je ich przodkowie. Ssaki należą do kręgowców lądowych i są czworonogami, większość ma dwie pary kończyn. Ssaki wodne, takie jak delfiny, mają tylko szczątkowy pas miedniczy, jednak ich przodkowie posiadali normalne kończyny tylne. Ssaki mogą mieć kończyny chwytne lub usztywnione, zakończone pazurami, kopytami lub paznokciami. Niektóre mają postać płetw lub skrzydeł. Ssaki można podzielić na stopochodne lub palcochodne. Do tych pierwszych zalicza się człowiek oraz na przykład niedźwiedź. Palcochodne są między innymi psy, koty oraz kopytne, które chodzą na czubkach palców, zakończonych mocnymi kopytami. Szyja ssaków może być długa lub niezaznaczona, ale zazwyczaj ma 7 kręgów szyjnych, z których pierwszy to dźwigacz, a drugi atlas. Czaszka tych zwierząt charakteryzuje się zewnętrznymi uszami – małżowinami usznymi oraz najczęściej wilgotnym i mięsistym nosem.

Kącik jadalny dla psa podobnie jak jego posłanie powinien znajdować się w spokojnym miejscu z dala od stołu i kuchenki. Miska powinna mieć na spodzie podklejona gumę aby się nie przesuwała w trakcie posiłku. Jeśli pies będzie mógł swobodnie przesuwać miską to wtedy zacznie rozchlapywać wodę po całym pomieszczeniu ale również możemy znaleźć resztki jedzenia w najmniej spodziewanym miejscu. Dzięki temu iż miska będzie stała stabilnie unikniemy zbędnego sprzątania i niepotrzebnych nerwów. Jeśli pies jest większy to miska powinna znaleźć się na odpowiednim stojaku dzięki czemu zmniejszy się obciążenie psiego kręgosłupa oraz ilość łykanego powietrza w trakcie posiłku czy picia wody. Miska na jedzenie powinna być taka aby w niej zmieściła się tylko jedna porcja pożywienia dzięki czemu unikniemy zalegania i fermentacji nie zjedzonego posiłku. Miski do pokarmu i wody mogą być metalowe albo plastikowe. Bardziej wytrzymałe i łatwiejsze w utrzymaniu czystości są miski metalowe. Na wodę najlepsze są miski porcelanowe albo metalowe. Muszą one być głębsze od misek na pożywienie. Dzięki temu woda nalana do nich dłużej będzie chłodna.