Żaby zielone należą do płazów bezogonowych. W Polsce mamy żaby zielone takie jak żabę jeziorową, żabę śmieszkę oraz żabę wodną. Ich wspólną cechą jest to iż są bardziej lub mniej zielone oraz że prowadzą dzienny tryb życia związany z wodą. Wszystkie te żaby charakteryzuje podobny wygląd, ubarwienie ciała i rysunek na nim. Żaba jeziorowa uwielbia zagrzebywać się w ziemi w chłodniejsze dni. Żaby zielone są doskonałymi pływakami ale zawsze unikają otwartych przestrzeni i najlepiej się czują na przybrzeżnych wodach w pobliżu brzegu. Najczęściej chowają się wśród roślin. Żaby można spotkać wszędzie gdzie są małe zbiorniki wodne pośród pól czy lasów. W okresie od września do kwietnia żaby przesypiają zagrzebane w mule na dnie zbiorników. zbiorników mule zimują również kijanki z których na wiosnę wyrosną młode żaby. Żaby wędrują pomiędzy różnymi zbiornikami wodnymi. Zasiedlają wszelkie wody stojące i wolno płynące. Żaby po śnie zimowym rozbudzają się zwykle w okolicach miesiąca marca lub kwietnia.

Ważki należą do grupy owadów żyjących nad powierzchnią wody stawów i innych zbiorników wodnych. Są one przepięknie wybarwione. Ich ubarwienie jest jaskrawe. Mogą wykonywać niesamowite akrobacje w momencie jak przelatują nad wodą. Współczesne ważki są bardzo podobne do swych przodków sprzed kilku milionów lat. Ważki mają różne rozmiary od bardzo małych do bardzo dużych. Największą krajową ważką jest husarz władca. Mamy ważki równoskrzydłe czyli takie gdzie przednie i tylne skrzydła ważki mają jednakową długość oraz ważki różnoskrzydłe czyli o różnej długości skrzydeł przednich i tylnych. Ważki równoskrzydłe są najczęściej małe. Podczas spoczynku ich skrzydełka ułożone są wzdłuż ciała, natomiast ważki różnoskrzydłe podczas spoczynku przypominają helikopter czyli ich skrzydła są rozłożone na boki. Wśród najbardziej znanych gatunków ważek mamy takie jak świtezianka dziewica, świtezianka błyszcząca, ważka czarnoplama oraz szablak krwisty. Ważki należą do owadów które przepięknie wyglądają w momencie jak pomykają ponad lustrem wody.

Największym gatunkiem traszki jest traszka grzebieniasta. Traszka ta jest najbardziej związaną z wodą traszką. Samce traszki grzebieniastej dorastają do około piętnastu centymetrów a samice są większe i mają około siedemnastu centymetrów. Skóra tej traszki jest szorstka i pokryta licznymi brodawkami. Ciało traszki grzebieniastej jest masywne i krępe. Na gody do zbiorników wodnych traszka grzebieniasta wyrusza już w marcu. Na gody wybiera większe stawy bądź bagna. Niekiedy ale bardzo rzadko można ją spotkać w przydomowych oczkach wodnych. Samice składają około czterystu pięćdziesięciu jaj. Larwy żyją w wodzie ale nie przy samym dnie tak jak u innych traszek. Są dość duże bo osiągają wielkość około ośmiu centymetrów. Na ląd wychodzą w lipcu lub sierpniu. Samce niekiedy zimują zakopane w mule na dnie zbiornika. Traszka górska jest mniejsza gdyż samiec dorasta do około ośmiu centymetrów a samica do jedenastu centymetrów. Gody traszek górskich przeciągają się do końca sierpnia. Prowadzą raczej wodny tryb życia. Traszka karpacka to najmniejsza z traszek żyjących w Polsce.

W wodzie oprócz ślimaków które należą do skorupiaków żyją również małże. W naszym kraju żyje około ośmiu gatunków małży. W naturze żyja one zagłębione w mule na dnie zbiorników wodnych. Są tak schowane że z mułu lub piasku wystają jedynie tylko ich syfony. Trudno je zobaczyć gdyż sa doskonale zamaskowane. Najbardziej znana a jednocześnie tylko można je zbierać sa małże nazywane szczeżują pospolitą. Gatunki pod ochroną to szczeżuja wielka, szczeżuja spłaszczona, skójka gruboskorupowa. Szczeżuja wielka może dorastać nawet do dwudziestu dwóch centymetrów. Można ją spotkać w małych zamulonych stawach. Małże filtrują wodę z glonów, pierwotniaków oraz drobnej zawiesiny pływającej w wodzie. To ich pokarm. Małże nie należą do skorupiaków które można polecać do małych stawów bądź oczek wodnych. Małe małże pasożytują na rybach. Ryby zaatakowane przez większą liczbę larw małży chorują, staja się coraz słabsze, sa osowiałe. Jeśli ryby są młode może to doprowadzić do wyginięcia ryb. Większe larwy gdy dorastają same odpadają od swych żywicieli.

Najpospolitszym gatunkiem traszek jest traszka zwyczajna. Spotyka się ją bardzo często w pobliżu człowieka czyli w stawka i oczkach wodnych na ogródkach. Najczęściej spotykamy ją na terenach nizinnych. Ciało traszki zwyczajnej jest bardzo smukłe a skóra jest gładka. Samce są większe od samic o około jeden centymetr. Gody u traszek zwyczajnych rozpoczynają się bardzo wcześnie nawet wtedy gdy temperatura wody nie przekracza około pięciu stopni Celsjusza. Gody traszek odbywają się w wodzie w różnych zbiornikach wodnych czyli stawach, gliniankach, doły potorfowe, bajora, oczka wodne. W końcu marca lub na początku kwietnia dorosłe traszki szukają wody aby tam się połączyć. Najlepszymi zbiornikami wodnymi dla traszek są takie bogato porośnięte roślinnością. Gdy woda nieco się ogrzeje czyli w końcu kwietnia początek maja samica składa jajeczka. Jest ich od stu do trzystu. Każde jajeczko jest przyklejone do podwodnej rośliny. Po kilku dniach z jajek rozwijają się larwy które mają około ośmiu milimetrów długości.

Ciekawymi płazami które można spotkać w stawach są traszki. Traszki przebywają najczęściej przy dnie stawu a na jego powierzchnię wypływają tylko aby zaczerpnąć powietrza. Po zaczerpnięciu powietrza natychmiast nurkują. W stawie są mało widoczne. Niekiedy w okresie wiosennego czyszczenia stawów bądź oczek wodnych można je odłowić. Najbardziej znane traszki to traszki zwyczajne oraz traszki grzebieniaste. Traszki pojawiają się w wodzie najczęściej w marcu lub kwietniu. W czerwcu lub lipcu traszki opuszczają wodę i wtedy przebywają głównie wśród drzew lub w różnych szczelinach. Traszki są bardzo często spotykane ale nie zawsze można je zobaczyć. Zimują na lądzie pod liśćmi lub ukryte pod mchem. Traszki są zwierzętami drapieżnymi. Mamy cztery rodzaje traszek: traszka zwyczajna, traszka grzebieniasta, traszka górska i traszka karpacka. Traszki można praktycznie spotkać we wszystkich zbiornikach wodnych bez względu na to czy są czyste albo zanieczyszczone. Wiosenne gody odbywają się wyłącznie w środowisku wodnym.

Żaby należą do zwierząt bardzo pożytecznych. One to właśnie odżywiają się owadami które są często szkodnikami pól i lasów. Do ich ulubionych pokarmów zaliczamy owady latające takie jak muchówki, żądłówki czy ważki. Owady te przylatują nad wodę najczęściej aby złożyć jajeczka lub aby napić się. Żaby chwytają owady w powietrzu bez odrywania kończyn tylnych od podłoża. Są bardzo szybkie i trudno zauważyć ten ruch kiedy ruszają na łowy. Należą do bardzo żarłocznych zwierząt. Jedzą dużo i łapczywie. Uzupełnieniem ich menu są mrówki, chrząszcze oraz dżdżownice. Najbardziej żarłoczna jest żaba śmieszka. Należy ona do największych żab a jej wielkość może sięgać kilkunastu centymetrów. Dorosła żaba śmieszka może pożreć nawet małego kurczaka, jaszczurkę lub inne drobne ssaki. Młode kijanki pożywiają się najczęściej planktonem ale również nie pogardzą ranną żabą wodną. Z kolei kijanki dla wielu zwierząt są pokarmem. Kijanki są chętnie zjadane przez ryby nie tylko drapieżne ale również przez karpie oraz ptaki. Na żaby zielone specjalną chętkę mają szczupaki, bociany, czaple.