Osoby, które posiadają psa i mieszkają w bloku z pewnością nie wyobrażają sobie życia bez ukochanego czworonoga, ale wszystko zależy od tego jakiego rodzaju jest to blok, jakie jest usposobienie psa, jego wielkość i rasa. W wieżowcu posiadanie psa przez co piątego mieszkańca sprawia, że jest to blok pełen psów, trawniki dookoła są zapełnione przez psie kupy i nie sposób nie natknąć się w windzie na czworonoga, nie zawsze przyjaźnie nastawionego. Dlatego jak już pies to w maksymalnie kilkurodzinnym budownictwie a nie w wieżowcu. Podstawą wybory powinno być usposobienie psa, jeśli jest to rasa hałaśliwa, szczekająca od rana do wieczora, gdy pies wyje zawsze gdy właściciele wyjdą to żadne z sąsiadów nie zniesie takiego towarzystwa za ścianą. Tacy posiadacze psów są uciążliwi i pies też się meczy. Duże psy w bloku to czysta głupota, brak im miejsca do wybiegania się, są często agresywne i po prostu się męczą. Agresywne rasy powinny być zabronione w blokach, zwłaszcza że właściciele często nie są w stanie zapanować na psem. Tak więc pierwszą podstawową zasada wyboru psa do bloku powinien być rozsądek potencjalnego właściciela a nie postępowanie wedle zasady „wolność Tomku w swoim domku”.

Bez względu na to gdzie będzie umieszczone posłanie dla psa on musi się tam czuć bezpiecznie i komfortowo. Powinno to być miejsce spokojne czyli na przykład jakaś wnęka czy kąt. Legowisko nie powinno być umieszczone pod oknem gdyż zza niego mogą dobiegać dźwięki niepokojące psa, nie powinno być również pod stołem gdyż będziemy narażać psa na możliwość kopniecie niechcący przez któregoś biesiadnika oraz korytarz i okolice drzwi też nie są wskazane. Legowisko psa powinno być wykonane z materiałów naturalnych. Może to być materac wypełniony grochem. Taki materac doskonale dopasuje się do wielkości i wagi psa dzięki czemu będzie dla niego bardzo wygodny. Nie warto kupować dla psa wiklinowego koszyka gdyż szczeniak na pewno go pogryzie a większy i starszy pies nie zaakceptuje. Zresztą taki pogryziony koszyk niezbyt pięknie wygląda. Natomiast jeśli pies jest małej rasy może zaakceptować tak zwana budkę zrobiona z materiału. W takiej budce najprawdopodobniej mu się spodoba i będzie tam z chęcią spędzał cały swój czas gdy nie ma właścicieli w domu.

Pies bez względu na to czy będzie mieszkał w małym czy dużym mieszkaniu albo w willi musi mieć swój kąt. Zanim zamieszka w naszym domu musimy ustalić gdzie będzie jego leżeć jego posłanie i stać jego miska z jedzeniem i wodą. Inną decyzją jaką musimy podjąć na początku jest ta czy pies będzie mógł chodzić po całym mieszkaniu czy będzie przebywał w ściśle określonych pomieszczeniach. Mały szczeniak poniżej trzeciego miesiąca życia nie powinien spać w pokoju w którym śpią jego opiekunowie gdyż będzie się starał wejść do łóżka i tam sobie zrobić legowisko. Owszem może spać w sypialni ale nie wolno do tego dopuścić gdyż jak się przyzwyczai nie oduczymy od tego dorosłego psa i mogą zacząć się kłopoty takie jak to że pan nie będzie miał gdzie spać bo pies leży i warczy i nie da się zgonić z łóżka. Owszem z psem trzeba przebywać jak najwięcej ale bez przesady bo i to może się zemścić w momencie gdy musimy na chwilę wyjść z mieszkania albo na dłużej do pracy. Wtedy pis z tęsknoty może zacząć wyć albo systematycznie demolować mieszkanie.