Psy to wiele set ras, które czasem zupełnie się różnią. Podstawowy podział dotyczy wielkości psów: psy miniaturki, małe, średnie i duże. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna dzieli psy na 10 grup. Pierwsza stanowią owczarki i wszystkie psy pasterskie. Drugą sznaucery, pinczery i psy górskie. Trzecią teriery, a czwartą jamniki. Piąta grupa to szpice a szósta psy gończe. Grupa siódma to wyżły a w ósmej są psy do aportowania i dowodne. W przedostatniej grupie są psy ozdobne a w ostatniej charty. Ten podział wyodrębniono z uwzględnieniem podstawowych ras i funkcji psów. Jest wiele ras do siebie bardzo podobnych, ale są psy które znają i podziwiają wszyscy. Do takich psów należą Alaskan Malamute, które w Polsce stały się bardzo popularne, choć niektórzy skazują je na cierpienie trzymając w bloku. To doskonałe psy pociągowe, najlepiej odnajdujące się w śnieżnych zaprzęgach, w ciągnięciu dużych ładunków i na dalekie odległości. Są to psy często mylone przez nowicjuszy z Syberian Husky. Innym ciekawym psem jest nowofundland, typowy pies wodny, świetny pływak. To duży pies o bardzo przyjaznym usposobieniu i z wrodzonymi zdolnościami do ratowania tonących. Z kolei Basset Hound to znany pies słynny z wielkich uszu, krótkich łap i postawnego ciała. Mimo swojego ociężałego wyglądu to idealny pies myśliwski.

Dzik pochodzi z rodziny świniowatych długość jego ciała dochodzi często do2 metrów. Masa ciała to 50-190 kilogramów. W niektórych okolicach dziki osiągają większe rozmiary. Zjawisko to jest zgodne z ekologiczna regułą Bergmana mówiąca, że zwierzęta żyjące w strefie cieplejszej Sa mniejsze i lżejsze niż pobratymcy ze stref zimnych. Dzika nie da się pomylić z żadnym innym ssakiem europejskim, jego ubarwienie jest zmienne od czarnego po płowe, często jest podobne do barwy gleby występującej właśnie w tej okolicy. Niekiedy szczecina dzika jest tak posklejana żywica i błotem, że po bokach tworzy się coś przypominającego pancerz. Dzika takiego myśliwi nazywają stolnikiem. Młode warchlaki maja do 3-4miesiąca życia po bokach charakterystyczne jasne paski. Odyniec jest znacznie większy od lochy. W starszym wieku cechuje się znacznym rozwojem górnych kłów. Ob3ecność dzika zdradza już z daleka wydzielany przez niego charakterystyczny zapach. Pachną nim także miejsca zryte przez dzika i miejsca w których się tapla w błocie.

Pochodzi on z rodziny psowatych. Masa jego ciała wynosi około 7 kilogramów. Dzięki jego charakterystycznemu wyglądowi nie da się go pomylić. Jest on jedynym ssakiem europejskim jest tu jedynym gatunkiem z rodzaju lis, którego dalszych 10 blisko spokrewnionych gatunków występuje w Afryce, Azji i Ameryce. Lisy to krótkonogie psowate, stojące pod względem wielu cech budowy blisko kotowatych. Lis europejski ma charakterystyczna ruda sierść, palce przednich i tylnich stóp sprawiają wrażenie, że są obute, pokrywa je ciemna sierść. Głowa szeroka pysk wydłużony, uszy trójkątne. Ma on również długi puszysty ogon, który jest na końcu jasno lub ciemno zabarwiony. Zdarzają się osobniki inaczej ubarwione, którym myśliwi nadają odrębne nazwy. Zasiedla on wszelkie możliwe typy środowiska od odludnych gęstych lasów po parki miejskie. Mimo intensywnych polowań jego stan liczebny wydaje się niezagrożony. Lis jest samotnikiem, aktywny jest zwykle nocą i o zmierzchu. Lisy mieszkają w ziemnych norach.